prąd powietrza

См. также в других словарях:

• prąd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. prądzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bieg, ruch, pęd wody w określonym kierunku; nurt; też: odcinek rzeki z bystrym nurtem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Silny, słaby prąd rzeki …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• prąd — m IV, Ms. prądzie; lm M. y 1. «bieg, tok wody; nurt» Wartki, bystry, silny, rwący prąd. Prąd rzeki, potoku, strumienia. Płynąć pod prąd, przeciw prądowi. Spływać z prądem. Prąd porywa, znosi łódź. ∆ Prądy morskie «ruchy poziome znacznych mas… …   Słownik języka polskiego

• wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… …   Słownik języka polskiego

• przewiew — m IV, D. u, Ms. przewiewwie; lm M. y «przepływanie, krążenie powietrza; prąd powietrza, powiew wiatru» Przewiew od wody. Gorąco nie do wytrzymania, nie ma żadnego przewiewu! Nie odczuwać przewiewu …   Słownik języka polskiego

• języczek — m III, D. języczekczka, N. języczekczkiem; lm M. języczekczki 1. zdr. od język w zn. 1 Kot lizał się ostrym języczkiem. 2. «u człowieka i niektórych ssaków: stożkowate uwypuklenie podniebienia miękkiego skierowane ku jamie gardłowej» 3. «część… …   Słownik języka polskiego

• mobil — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów szt. «lekka, ruchoma rzeźba abstrakcyjna skonstruowana z drucików, blaszek, kulek, prętów itp., zwykle wisząca; wprawiana w ruch mechanicznie lub przez naturalny prąd powietrza» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• poryw — m IV, D. u, Ms. porywwie; lm M. y 1. «gwałtowny, nagły ruch, prąd (powietrza); rwąca siła, napór, pęd» Porywy wiatru, burzy, zamieci, huraganu. 2. «nagłe, gwałtowne uczucie, przejęcie się czymś; zapał, uniesienie, popęd» Młodzieńcze porywy.… …   Słownik języka polskiego

• przeciąg — m III, D. u, N. przeciąggiem; lm M. i 1. «gwałtowny prąd powietrza przepływający przez jakieś pomieszczenie otwarte na przestrzał» Silny przeciąg. Bać się, unikać przeciągów. Siedzieć w przeciągu. 2. daw. «pewien okres, odcinek czasu» dziś tylko… …   Słownik języka polskiego

• studnia — ż I, DCMs. studniani; lm D. studniani a. studzien 1. «otwór wykopany lub wywiercony w ziemi i obudowany, z odpowiednim urządzeniem do wydobywania wody» Głęboka, ocembrowana studnia. Studnia głębinowa. Studnia z żurawiem, z kołowrotem. Kopać,… …   Słownik języka polskiego

• organki — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. organkików {{/stl 8}}{{stl 7}} mały instrument muzyczny, składający się z szeregu umieszczonych obok siebie stroików, zwykle w metalowej lub plastykowej obudowie, pobudzanych do drgań przez prąd powietrza… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przeciąg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} silny prąd powietrza w jakimś otwartym na przestrzał pomieszczeniu bądź na wolnej przestrzeni, np. na osiedlu z wieżowcami lub w kotlinie górskiej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osiedlowe przeciągi …   Langenscheidt Polski wyjaśnień